Mensen uit mijn omgeving weten me te vinden als er iets met een vogel aan de hand is. Zo'n twee jaar geleden belde iemand me op, met de mededeling dat haar kater een jonge Koolmees mee naar huis had genomen. Ik schat' dat hij nog geen drie weken oud was. Echt goed vliegen kon hij nog niet, en ik besloot om hem mee te nemen en groot te brengen. Met een pipetje gaf ik hem wat water en ik kocht meelwormen voor hem. Zo om de twee uur voerde ik hem zo'n 5 stuks.Zijn voorlopige naam werd Number 5. Na 4 weken aansterken werd het tijd dat 5 de wereld ging verkennen. Ik zette de kooi in mijn tuin en zette het deurtje open. Al snel vloog hij er uit. 'Mooi', dacht ik, 'ik ga even een bakkie maken". Teruggekomen in mijn tuin zag ik tot mijn verbazing dat 5 terug gekeerd was in zijn kooi. "Krijg nou wat, dan moet ik het maar opnieuw proberen". In plaats van het deurtje te openen, deed ik nu de onderkant van de kooi er af. 5 vertrok voor zijn 2e vlucht naar een boom, maar al snel zat hij weer in mijn vogelkooi. Wat ik ook deed, 5 kwam terug! Tja, toen heb ik hem maar in mijn eigen vogel volière gezet, want deze rakker vond het wonen in gevangenschap prima. Dus woonde hij samen met parkieten, rijstvogels en zebravinken en dat ging prima. Number 5 was de snelste vogel uit mijn volière, hij presteerde het om soms onderste boven te vliegen. Een echte turbo vlieger! 5 kreeg soms ook bezoek van andere wilde mezen die hem begroette aan de andere kant van de tralies. Soms wel 4 tegelijk op of aan de volière Na een jaar besloot 5 er tussen uit te knijpen op zijn eigenwijze supersnelle manier. Ik moest het water vervangen in de volière en 5 vloog langs mij heen en vertrok met de snelheid van het licht. Een enkele keer is hij nog teruggekeerd om wat te drinken uit mijn vijver, maar ondertussen kan ik hem niet goed meer herkennen want het stikt ondertussen van de koolmezen hier in wijk.
Number 5 als puber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten